Een vriend van ons zei eens: “When a year feels like a month but equals forever.” Dat is precies hoe wij ons voelen na een klein jaar Lesotho. Als je er middenin zit lijken de dagen als een Afrikaanse slak vooruit te kruipen, terwijl het jaar achteraf als een bliksemschicht voorbij is gegaan. Was het niet Einstein die ons leerde dat tijd relatief was? Ongelofelijk maar waar, onze tijd in Thaba Tseka zit al weer er bijna op. Dit is dan ook onze laatste blog vanuit Lesotho, want in december vertrekken we uit The Mountain Kingdom. Omdat we in de zomer doorgewerkt hebben gaan we eerst vakantie vieren in Zuid-Afrika. Vanuit Kaapstad vliegen we dan weer terug naar ons koude kikkerlandje.
Wanneer we langer dan een dag blijven staat er altijd een warm bed en bad voor ons klaar. We zijn ontzettend dankbaar voor hun gastvrijheid, fantastisch! Matt en Lorna zijn verbonden aan Beautiful Dream Society (BDS). BDS richt zich op slachtoffers van mensenhandel. Samen met nog een paar Amerikanen zijn zij verantwoordelijk voor een vrouwenopvang en kindertehuis. Lorna geeft daar les. Tijdens ons laatste bezoek aan Maseru besluiten we een keer mee te gaan. Het is vrijdagmidag en Matt gaat sporten met de kids. Bovendien heeft Fifi, een van de meisjes die woont in het kindertehuis, nog een flink aantal hechtingen in haar been die er hoognodig uit moeten.
Omdat onze Amerikaanse vrienden een lang weekend vrij hebben, besluiten ze om met ons mee terug te reizen naar Thaba Tseka. Of liever gezegd, wij reizen met hen mee. Na wat autoproblemen onderweg (matata ligt altijd op de loer) en een autowissel later komen we uiteindelijk ongeschonden aan bij Paray. We zijn blij dat we nu een keer ons huis kunnen open stellen. De kids, Bella en Addison, vinden al snel een fantastische speelkameraad in Cheetah, die niet weet wat hem (ja, “zij” blijkt toch een kater te zijn) overkomt met al die aandacht. De volgende dag maken we nog een hike naar de rivier in onze achtertuin, waarna onze gasten verder reizen naar Katse om het stuwmeer te bezichtigen.
Lang hoeven we niet te wachten op ons volgende bezoek. Een paar dagen later komen Henk Verbree en Jan Plantinga langs. Henk is lid van onze kerk in Groningen en heeft samen met Jan een paar weken ontwikkelingswerk gedaan in Zuid-Afrika voor het project Hope. Op doorreis in Lesotho brengen ze ons een bezoekje en trakteren ze ons op een diner bij Motherland. De dag erna geven we hen een rondleiding door de school en het ziekenhuis, waarna het onze beurt is om voor eten te zorgen: hutspot, Hollandse kost!
Nauwelijks zijn Henk en Jan weer vertrokken of we kunnen nog meer bezoek verwelkomen: Johanneke en Inge komen langs! Inge heeft drie maanden stage gelopen in Bloemfontein in Zuid-Afrika. Aan het einde van haar verblijf komt Jo haar vergezellen en trekken ze samen de Sani Pass (zie vorige blog) over. |
Vanuit Mokhotlong is het nog een hele toer om vervoer te vinden naar Thaba Tseka, want de taxibusjes blijken al vertrokken. Gelukkig vinden ze uiteindelijk nog een privé taxi en komen ze voor het donker bij ons aan. In de daarop volgende dagen geven we ze een inkijkje in ons leven in Lesotho. Van de plaatselijke supermarkt tot de steile bergen (zie foto) van Thaba Tseka. Een hoop gezelligheid en een stapel heerlijke pannenkoeken later nemen we weer afscheid. Op naar onze volgende gasten…